To była zdecydowanie najbardziej szalona sesja zdjęciowa, w jakiej kiedykolwiek brałam udział. Mimo że fotografowanie lnianej sukienki w uroczym, różowym pokoju (wyglądającym jakby ktoś chwilę wcześniej wyciągnął go z domku lalek Barbie), nie było pierwszym wyborem – Basi B. Szydlowska Fotografia udało się zachęcić mnie do tego pomysłu. Czy żałuję? No jasne, że nie! Spójrzcie tylko na te poprawiające nastrój zdjęcia!
Jeśli ktoś z Was na bieżąco śledzi mój Instagram (klik) może się zorientować, że sukienkę uszyłam na drugie zeszłoroczne wesele. Ponieważ jednak tym razem występowałam w roli “zwykłego” gościa, a nie świadkowej, wymarzyłam sobie wygodną i niekrępującą ruchów kreację, która ładnie podkreśli sylwetkę. Wybór padł na sukienkę damską Liliana ze Strefy Kroju i Szycia. Jak zwykle korzystałam z najmniejszego rozmiaru (34).
Sukienka Liliana ma w sobie wszystko to, co lubię najbardziej. Po pierwsze, dzięki zaszewkom góra naprawdę ładnie dopasowuje się do ciała. Po drugie, rękawy wykończone są uwielbianymi przeze mnie falbankami, a dół wycięty z pełnego koła pięknie wiruje podczas tańca. Ah, i jeszcze to efektowne wycięcie na plecach i zapięcie na guziki! Naprawdę uważam, że wykrój jest wart Waszej uwagi.
Materiał: Wybór od razu padł na mieszankę lnu z soroną od Popcouture. Skład materiału to 45% len, 22% wiskoza, 18% sorona, 15% bawełna. Ładnie pracuje podczas ruchu, nie prześwituje, nie mnie się, ale widać są na nim lekkie, naturalne zagniecenia. Jakość tkaniny jest bardzo dobra, więc na pewno uszyję z niej coś jeszcze. Górna, wewnętrzna część sukienki została dodatkowo wykończona wiskozową podszewką. Przy zakupie kierowałam się głównie odpowiednim dopasowaniem koloru.
Uwagi do modelu: Nie będę ukrywać, że uszycie sukienki zajęło mi wiele czasu. Zdecydowanie nie polecam tego modelu osobom początkującym. Zmiany, jakie wprowadziłam, polegały na zwężeniu górnej części, w tym powiększeniu rozcięcia na plecach oraz wszyciu miseczek. Przy pomniejszaniu rozmiaru posypał się cały wykrój i baaardzo długo doprowadzałam sukienkę do ostatecznego wyglądu. Nauczona doświadczeniem wiem już także, że spódnicę szytą z koła koniecznie trzeba odwiesić na około 24 godziny, aby naciągnęła się po skosie, a powstałe w ten sposób „ogonki” równo dociąć.
Wszystkim, którzy dobrnęli do końca lektury, ślicznie dziękuję! I bardzo serdecznie zapraszam do obejrzenia zdjęć 🙂
Zdjęcia zostały wykonane w studiu Basztowa Atelier.